آشنایی با گوهر های مصنوعی – قسمت دوم

زمرد مصنوعی و دیگر سنگ های خانواده بریل
دانشمندان در اواخر دهه 1930 سرانجام توانستند با روش فلاکس به نوع آزمایشگاهی زمرد سبز پررنگ وسوسه انگیز، دست پیدا کنند. پس از آن در سال 1960 محققان قادر به تولید زمرد طبق روش هیدروترمال (گرمابی) شدند. لازم به ذکر است که تنها از خانواده بریل، زمرد مصنوعی به وفور در بازار دیده می شود.

کوارتز مصنوعی
انواع با کیفیت گروه خانواده کوارتز، مانند سیترین، کوارتز صورتی، کوارتز دودی و آماتیست، بسیار جذاب هستند. این نوع از گوهرها، به وفور در طبیعت یافت می شوند؛ بنابراین نمی توان گفت که به دلیل کمیابی، دانشمندان خود را به دردسر انداخته تا راهی برای تولید کوارتز مصنوعی پیدا کنند. بلکه یافتن راهی برای تولید کوارتز مصنوعی، کلیدی برای بازگشایی درهای تکنولوژی نوین است.

بدین معنا که زمانیکه کوارتز مصنوعی را در فشار مناسب قرار بدهیم، جریان الکتریکی تولید کرده و با واکنش دقیقی جریان بسیار زیادی را ارتعاش می دهد. این تکنولوژی در ساعت مچی، ساعت دیواری، وسایل ارتباط جمعی و ارتعاش سنج بسیار کاربرد دارد.

آماتیست: آماتیست آزمایشگاهی و گونه های دیگر کوارتز مصنوعی راه خود را در دنیای جواهرات پس از اینکه به علم کمک نمودند، پیدا کردند. اولین نمونه کوارتز هیدروترمال (کوارتزی که به وسیله روش گرمابی تهیه شده است) در دهه 1890 به وجود آمد. تا آغاز جنگ جهانی دوم، استفاده از کوارتز مصنوعی در جواهرات متداول نبود. این گوهر در بازار جواهرات بسیار زیاد به چشم می خورد.

اسپینل مصنوعی
در اوایل قرن بیستم، محققان در تلاش یافتن روشی برای تولید یاقوت کبود آبی آزمایشگاهی بودند که به طور تصادفی توانستند روشی برای تولید اسپینل آبی بیابند. از آن زمان به بعد، اسپینل مصنوعی توانست جایگزین مناسبی برای بسیاری از گوهرهای طبیعی باشد. در اواخر دهه 1990، یک شرکت جدید روسی، نمونه های گوناگونی از اسپینل تولید شده به روش فلاکس را به بازار معرفی کرد. این گونه از اسپینل دارای رنگ های گوناگونی از جمله رنگ قرمز بود. رنگی که در گذشته نمی توانستند با روش گداختگی (flame-fusion ) به دست بیاورند. این گوهر نیز همانند کوارتز، در بازار فراوان یافت می شود.

اپال مصنوعی
در دهه 1970، شرکت گیلسون در سه مرحله به اپال مصنوعی دست یافت. اولین مرحله دانه های گرد سیلیکن در طی فرآیند ته نشینی به وجود می آید. سپس دایره ها در آب اسیدی به مدت یک سال نگهداری شده و سرانجام فشار آب دانه های گرد را بدون هیچگونه تغییری در ساختار توده، تبدیل به اپال رنگارنگ می نماید. اپال مصنوعی به ندرت در بازار دیده می شود.

الکساندریت مصنوعی
از زمانیکه الکساندریت طبیعی به ندرت در طبیعت یافت شد، نمونه های گوناگون الکساندریت مصنوعی در دهه های اخیر خود نمایی کردند. الکساندریت با روش های متنوعی به صورت آزمایشگاهی تولید می شود. البته کروندوم مصنوعی که دارای دوگانگی رنگ هستند در پاره های مواقع به عنوان الکساندریت طبیعی شناخته می شوند. نوع مصنوعی این گوهر را نیز همانند اپال، نمی توان در بازار جواهرات دید.