تاریخچه ی زمرد های حکاکی شده

عده ای معتقدند اولین باری که پیر کارتیه شناخته شد، زمانی بود که توسط ملکه الکساندرا در سال 1901 فراخوانده شد تا یک گردنبند زیبا به سبک هندی از گنجینه ی جواهرات سلطنتی که شامل 2 طلسم زمرد بسازد. وی عقیده داشت که این 2 گوهر گرانبها باید حکاکی شده باشند.

 

صرفنظر از اینکه این داستان چگونه آغاز شده، مبرهن است که کارتیه و هند در صنعت جواهرسازی در اوایل قرن بیستم با هم همگام بوده اند. از سال 1911 به بعد، ژاک کارتیه، رییس شعبه ی شرکت واقع در لندن وارد اولین جدل دادگاه سلطنتی هند شد. در ادامه او  یک رابطه ی سالم تجاری با بسیاری از قانون گذاران قدرتمند هندی ایجاد کرد، از جمله نظام از حیدرآباد، گائک وار از بارودا و مهاراجه ی کاپورهالا.

در این سفرها، کارتیه با خریداران و تاجران  بسیاری ارتباط برقرار کرد تا در حد امکان به سنگ های قیمتی هندی دسترسی پیدا کند. در میان پرطرفدارترین گوهرها زمرد مشهور مغولی قرار داشت که بسیاری از آنها به شکل استادانه ای با طرح های هند و  ایرانی مثل گل و برگ و میوه ها حکاکی شده بودند.

این زمردهای حکاکی شده راه خود را به نفیس ترین طراحی های کارتیه باز کردند، از جمله سنجاق سینه ی مارجوری که در ماه آوریل سال گذشته به قیمت 482 هزار و 500 دلار به فروش رفت.

زمردهای حکاکی شده، به نوبه ی خود داستان غنی ای دارند. یکی از آنها بسیار قدیمی تر از کارتیه در قرن بیستم است و به امپراطوری مغول در قرن 17 بر می گردد. در واقع این سابقه ی طولانی توضیح می دهد که چگونه گوهرهای زیبا و همچنین هنر حکاکی، راه آنها را به هندوستان هموار کرد، سرزمینی که زمرد در آن به ندرت یافت می شود.

به نظر می رسد که مکزیکو یا آمریکای جنوبی مناطق مهمی برای منشاء زمردهای حکاکی شده هستند. در آمریکای جنوبی کمتر از هزار سال قبل از اینکه اسپانیایی ها زمردها را به غارت برده و به اروپا منتقلشان کنند، این سنگ قیمتی حکاکی می شده است. قدیمی ترین زمرد حکاکی شده ی معروف، به سال 500  تا 200 قبل از میلاد، به یک مجسمه ی کوچک منسوب به المک (Olmecs) برمی گردد.

 

دانشمندان این سنگ را مورد آزمایش قرار داده و دریافتند که با زمرد روسیه (یک منطقه ی تجاری ناموفق) و کلمبیا شباهت هایی دارد. از آن جاییکه المک در کنار بسیاری از گوهرهای دیگر امریکای جنوبی همانند یشم آبی به عنوان کالای تجاری شناخته شده، بنابراین بیشتر به نظر می رسد که سرمنشاء این زمرد در کلمبیا است.

در نزدیکی کلمبیا، یعنی پرو، افسانه ای درباره ی الهه اسمرالدا وجود دارد که در آنها ادعا شده که اسمرالدا در تخم شترمرغ بزرگی از زمرد زندگی می کرده است. شایعه ای مبنی بر اینکه فاتح اسپانیایی فرانچسکو پیزارو معبد زیبایی را غارت کرد و آن گوهر را از کشیش معبد الهه اسمرالدا گرفت. این زمرد واقعاً بی نظیر بود و توسط پیروان وفادار الهه در روزهای جشن به او اعطا شد. صدها پوند زمرد در قرن شانزدهم به اسپانیا وارد گردید.

در همین حال درقاره آمریکای شمالی، فاتح دیگری به نام هرنان کورتز، مکزیکو را غارت و زمردهای حکاکی شده توسط دست ماهر گوهرتراشان مکزیکی را با خود به خانه برد. همین  سنگ های قیمتی باعث سقوط وی شد.

اگرچه معادن زمرد مکزیکو و پرو قبل از ورود اسپانیایی ها، توسط بومیان مخفی نگه داشته ولی کلمبیایی ها در محافظت از این معادن در برابر اسپانیایی ها شکست خوردند. معادن سوموندوکدو در سال 1537  تصرف شد ولی با توجه به رفتار خصمانه اهالی منطقه خیلی زود آزاد گردید. از طرف دیگر معادن موزو، در سال 1550 کشف و ضبط شد. به همین سبب امروزه اروپا منبع جدید زیبای سبز درخشان است.