کووید-19 و سالی بدون آنفولانزا

فصل آنفولانزای 2019-2020 اساسا اتفاق نیفتاد همین امر برای چند ویروس تنفسی دیگر نیز وجود دارد. اما این می تواند فصل های آینده را بدتر کند.

چند محقق بیماری های عفونی توجه خود را از بیماری همه گیر کووید-19 معطوف کرده و به موضوعی آشنا تر پرداختند. آن ها به طور معمول شروع به بررسی نعدادی از بیماری های فصلی از قبیل آنفولانزا کردند تا ببینند شیوع چقدر بد است و ارزیابی کنند که واکسن آن سال با ویروس تنفسی پروتئیم چگونه کار می کند.

پاسخ این تحقیقات این بود: بوپکیس. یعنی به ندرت کسی مریض بود یا از آنفولانزا می­مرد. این در حالی بود که یک سال قبل از این ماجرا 18 میلیون نفر در ایالات متحده برای علائم خود به پزشک مراجعه می کردند و 400000 نفر مجبور به بستری شدن در بیمارستان شده بودند که به طور کلی 32000 نفر جان خود را از دست دادند.

امیلی مارتین، متخصص اپیدمیولوژیک در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان در رابطه با پیشگیری بیماری ها و کنترل آنفولانزا گفت: در فصل جاری، پرونده ها به سختی از چهار رقم عبور می کردند. همیشه واکسن و فصل آنفولانزا وجود دارد که ما عادت کرده ایم در این الگو کار کنیم و این الگو از بین رفته است. اکنون خوشحالم که مجبور نبودم همزمان کنترل کووید و کنترل آنفلانزا را انجام دهم. این یک فاجعه بود اما در عین حال عجیب است. واقعا عجیب است، و این فقط آنفولانزا نیست. تعداد موارد بیماری های تنفسی که در درجه اول نوزادان را مبتلا می کند مانند آنفولانزا، دارای ریتم فصلی است که از این ریتم خارج شده است.

شاید دلیل آن یک راز نیست. به احتمال زیاد، استفاده از ماسک، رعایت فاصله فیزیکی، شستن دائم دست ها و سایر مداخلات غیر دارویی که همه برای جلوگیری از شیوع کووید-19 انجام شد، می تواند عامل جلوگیری از دیگر بیماری های تنفسی بوده باشد. این تنها فرضیه موجود نیست، اما یک فرضیه خوب است.

جواب اینکه چرا این بیماری های تنفسی تا این اندازه کم شده در حالی که کووید-19 بیداد می کند، روشن نیست و حتی معلوم نیست که معنای یک سال بدون آنفولانزا برای زمستان آینده و زمستان های بعد از آن چیست. براساس یک برآورد، آنفولانزا سالانه در آمریکا 12000 تا 61000 نفر را می کشد و سالانه 11 میلیارد دلار برای اقتصاد هزینه دارد. برای دهه ها و قرن ها حتی مردم به نوعی این خطر را پذیرفته اند.

ویروس های همه گیر هنگامی اتفاق می افتد که ویروسی به شیار تکاملی خود برسد. ویروس عامل کووید-19، SARS-CoV-2 نام دارد و هنگامی که در اواخر سال 2019 بوجود آمد، سیستم ایمنی هیچ بدنی از انسان تا کنون آن را ندیده بود.

هرچند آنچه که باعث نگرانی می شود، نه زمستان بدون آنفولانزا در سال های 2020-2021 است بلکه در رابطه با فصول بعدی آنفولانزا است. مدل های اپیدمیولوژیک که پارامترهایی را برای شمارش تعداد افراد مستعد، آلوده و بهبود یافته ایجاد می کنند برخی از تغییرات نگران کننده را نشان می دهند. پس از فصلی که هیچ یک از افراد مستعد به افراد آلوده تبدیل نمی شوند، فصل بعدی بسیار بدتر است. ما می دانیم که هم برای آنفولانزا و هم برای دیگر بیماری های تنفسی، با گذشت زمان محافظت از آنتی بادی شما کاهش می یابد. اکنون ما جمعیتی را داریم که هیچ افزایش بیماری نداشته اند که این می تواند واقعا به معنای یک زمینه بازی آزاد برای ویروس ها در فصل آینده باشد.

خبر بد این است که اگر سویه بعدی آنفولانزا با آنچه که دانشمندان آخرین واکسن را برای آن ساخته اند بسیار متفاوت باشد، ممکن است آماده نباشند. معمولا آنفولانزا از یک نیم کره به نیم کره دیگر، از زمستان به زمستان مانند یک علاقه مند به اسکی در نوسان است.

مارتین می گوید: ما این آهنگ را داشتیم که اکنون قطع شده است. اکنون ما داده های کافی نداریم تا درک درستی از این جریان داشته باشیم.