حمله دسته‌جمعی کفتارها به «مرغ سحرِ» ایران/ براندازان چرا به جان «همایون»ها افتاده‌اند؟
اگر تا دیروز جریان ضد انقلاب با لفاظی‌هایی نظیر «فرزند خلف استاد» مشغول سوءاستفاده از ظرفیت هنری «همایون» بود، این روزها و بعد از تصمیم برای برگزاری کنسرت خیابانی، انواع هجمه‌ها و تهمت‌ها را روانه این خواننده پُر آوازه کرده است. براندازان از جان همایون و همایون‌ها چه می‌خواهند؟
اگر تا دیروز جریان ضد انقلاب با لفاظی‌هایی نظیر «فرزند خلف استاد» مشغول سوءاستفاده از ظرفیت هنری «همایون» بود، این روزها و بعد از تصمیم برای برگزاری کنسرت خیابانی، انواع هجمه‌ها و تهمت‌ها را روانه این خواننده پُر آوازه کرده است. براندازان از جان همایون و همایون‌ها چه می‌خواهند؟
حمله رسانه‌ها و چهره‌های برانداز به «همایون شجریان» بابت تصمیمش برای برگزاری کنسرت رایگان در جمعه پیش رو در میدان آزادی تهران، بار دیگر نشان داد که براندازان برای «تسخیر عرصه عمومی» و در نتیجه حصول مقصود، حساب ویژه ای روی ناامیدسازی مردم باز کرده اند.
از قرار معلوم تعدادی از خوانندگان پاپ و سنتی‌خوان کشورمان بنا دارند طی روزها و هفته‌های آینده در نقاطی از تهران، کنسرت های خیابانی و رایگان برگزار کنند. چراغ اول را «همایون شجریان» در جمعه پیش‌رو روشن خواهد کرد.
تصمیم این خواننده پُر آوازه کشورمان برای برگزاری کنسرت رایگان در میدان آزادی تهران اما با حملات عصبی گروه های برانداز علیه او همراه بوده است. براندازان سعی دارند برگزاری این کنسرت را نشانه‌ای از محافظه‌کاری و سازش همایون با وضعیت موجود جلوه بدهند و کاری کنند که صدای این خواننده، صدای ضدمردمی جلوه کند.
مورد همایون و حملات عصبی علیه او، روش کاری براندازان را به طور عیان بر همگان روشن ساخته است. به طور کلی باید گفت، براندازان هر عاملی که موجب شادی و سرخوشی مردم شود و عرصه عمومی را از ستیز و دوقطبی‌های برساختی به نوعی وحدت و هم‌آهنگی سوق بدهد را برنمی‌تابند و عامل و عاملین این سرخوشی را با انواع اباطیل، از جمله «شازش با قدرت» یا «زاویه با مردم» منکوب و سرکوب می‌کنند.
شما ضد انقلابید چون...
هدف غایی براندازان از پمپاژ ناامیدی در جامعه و ستیز با سرخوشی مردم، سیاه‌نمایی مطلق از وضعیت با عطف به سرنگونی نظم موجود است. اما به این گروه مفلوک و ضد مردمی حتی نمی‌توان لفظ «انقلابی» یعنی نیرویی که درصدد درانداختن طرحی نو است، اطلاق کرد چون اینان درصدد بازگرداندن یک نظم ارتجاعی که نیم‌قرن پیش از مردم ایران «نه بزرگِ همیشگی» شنید، هستند.
از چاوشی تا همایون
از میان هنرمندان، این تنها «همایون شجریان» نبوده که سیبل انواع اتهامات از سوی براندازان قرار گرفته است. در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، هر هنرمند که بنابر مسئولیت ذاتی‌اش به دنبال امیدآفرینی در جامعه و حفظ و تحکیم حلقه‌های انسجام در جامعه بود، مورد حمله ناکسان قرار گرفت.
شاید یکی از مهم‌ترین این موارد، به «محسن چاوشی» خواننده پاپ مربوط بشود که پس از استقبال گسترده مردم از انتشار قطعه ملی‌اش به نام «علاج»، مورد حمله براندازان قرار گرفت. در یک مورد، اشکان خطیبی بازیگر فراری پس از فتنه زن، زندگی، آزادی، چاوشی را به دریافت مبلغی گزاف از سوی نهادهای حاکمیتی به خاطر این قطعه متهم کرد؛ اتهامی بی‌پایه که بعدتر حتی گوینده را مجبور کرد تا موضوع را از صفحه مجازی‌اش بردارد.
در مقابلِ تلاش براندازان برای تسخیرِ عصبی و تخریبی عرصه عمومی در ایران، مسئولین ذی‌ربطِ فرهنگی با دادن مجوز به برگزاری کنسرت‌های خیابانی یا سایر اتفاقات فرهنگیِ جمعی، می‌توانند نقشی بی‌بدیل در افزایش نشاط و انسجام اجتماعی و در نتیجه شکست پروژه‌های ضد میهنی براندازها ایفا کنند.
