قلمت، قلب گلوله را شکافت

انسانی پاک که روح آسمانی‎اش بر همه داشته‎های مادی‎اش سنگینی کرد و باعث خلق ثانیه‎هایی پرافتخار در تاریخ شد و تا پای جان به پای قداست قلمش به مصداق آیه "ن والقلم و مایسطرون" ایستاد.

آری به درستی و به حق 17 مرداد روز خبرنگار نامیده شده و این را نباید هرگز فراموش کنی که این روز را مدیون خون یک خبرنگار هستی، کسی که در آخرین لحظه‌ها هم در پی وظیفه می‌دوید.

«من محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران هستم، گروه طالبان از چند ساعت پیش وارد مزار شریف شده‌اند، این شهر به دست طالبان سقوط کرده است، عده‌ای از افراد طالبان در حیاط کنسولگری دیده می‌شوند، به من بگویید که چه وظیفه‌ای...» آخرین کلماتی که از محمود صارمی بر جای مانده همین‌هاست.

تلاش صادقانه و اقدام به موقع شهید صارمی در افغانستان موجب شد تا دنیا، از ظلم و جوری که سال‎‌ها بر ملت مظلوم و در بند افغان می‌گذشت، آگاه شود.

17 مرداد 1377، روزی که یکی از اصحاب رسانه، یعنی محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی به دست عوامل گروه طالبان به خیل عظیم شهدا پیوست و یک سال بعد در نخستین سالگرد این رخداد به پاس قدردانی از مقام و حرفه شهید صارمی، با تصمیم شورای فرهنگ عمومی کشور، هفدهم مرداد به نام «روز خبرنگار» نامگذاری و در تقویم شمسی ثبت شد.

17 مرداد، روز گرامیداشت یاد و نام شهدای شهدنوش خبر، به ویژه شهید صارمی است که تا آخرین دقایق زندگی خود راهی جز انجام آنچه که تعهد کرده بود، نمی‌‏‌دانست.

محمود صارمی، سال 1348 در شهرستان بروجرد متولد شد او در کنکور سراسری در رشته جغرافیای انسانی دانشگاه تهران قبول شد. به همین علت تهران را برای زندگی برگزید و پس از گذراندن چندترم از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران راهی جبهه‏‌های نبرد حق علیه باطل شد و مدت 17 ماه آنجا ماند و سپس به دانشگاه بازگشت و به ادامه تحصیل پرداخت.

در سال 1370 مشغول به همکاری با خبرگزاری ایرنا شد و در سال 1371 و در حالی که به تحصیلات خود در مقطع کار‌شناسی ارشد در دانشگاه شهید بهشتی ادامه می‌‏‌داد، ازدواج کرد.

صارمی پس از چهار سال به سمت دبیر سرویس فارسی ایرنا برگزیده شد و در روز 26 دی ماه سال 1375به عنوان مسئول دفتر خبرگزاری ایرنا در افغانستان راهی مزار شریف شد و حدود دو سال بعد یعنی در 17 مردادماه سال 1377 در ‌نهایت مظلومیت، به دست گروه طالبان به شهادت رسید.

صارمی خبرنگاری جسور و بی‌باک بود که به حرفه‌ خود عشق می‌ورزید و نقش خطیر و حساس خود را در آگاهی بخشی به جامعه به خوبی درک می‌کرد و ارتقاء سطح آگاهی جامعه را دغدغه‌ اصلی خود می‌دانست.

او از جمله خبرنگارانی بود که خوب می‌دانست پاکی و قداست حرفه خبرنگاری نباید تحت تأثیر افکار خاص جناحی قرار گیرد چراکه یک خبر می‌تواند جامعه‌ای را آشفته کند و یا گامی مهم در جهت سازندگی و پیشرفت بردارد.

تلاش صادقانه و اقدام به موقع شهید صارمی در افغانستان موجب شد تا دنیا، از ظلم و جوری که سال‌ها بر ملت مظلوم و در بند افغان می‌گذشت آگاه شود.

آری 17 مرداد، نمادی از تلاش و سخت‎کوشی کبوترانی است که عاشقانه و بی‏‌پروا در عرصه وسیع اطلاع‏‌رسانی جان خود را بر کف نهاده و با عشقی وصف‏‌ناپذیر به کار و حرفه خود‏، پروازی بی‌پایان و خستگی‏‌ناپذیر را دنبال می‌‎کنند.

روز خبرنگار، در حقیقت یادآور اراده عظیم مردان و زنانی است که برای بازگویی حقایق، پرچم مقدس اطلاع‎رسانی را بر دوش گرفته و چراغ راه جامعه خویش گشته‎اند.

17 مرداد یادآور زخمی است که قومی متعصب، وحشی و بیگانه از تعالیم نورانی اسلام و بی‌خبر از قوانین عمومی جهان بر پیکره رسانه نهادند.

شاید در یک جمله بتوان خبرنگار را این‎گونه معنا کرد: خبرنگار یعنی شمعی که خود می‌‎سوزد تا جامعه روشن بماند.