مارادونا بدون قلب دفن شده است!
هفته آینده نخستین سالروز درگذشت دیگو آرماندو مارادونا است؛ اسطوره‌ای که بر اساس گزارش‌های جدید "بدون قلب" دفن شد.
به گزارش سایت طلا،تحقیقات یک پزشک و خبرنگار جزئیات تازه‌ای را در مورد مرگ دیگو مارادونا برملا کرده و پرده از نقشه‌ای برای ربودن قلب دیگو برمی‌دارد.
مارادونا نوامبر سال گذشته و در سن ۶۰ سالگی پس از پشت سر گذاشتن یک عمل جراحی مغز، بدون هیچ گونه عارضه آشکار، در گذشت.
فوق ستاره تیم ملی فوتبال آرژانتین و باشگاه ناپولی در دوران نقاهت پس از جراحی و چند روز پایانی عمرش را در منزل شخصی به سر برد؛ جایی که همچنان تحقیقات در آن در حال پیگیری است و در گزارش مرگ وی به "جمع شدن آب در ریه وی پس از سکته قلبی" اشاره شده است.
"نلسون کاسترو" که به تازگی کتاب "سلامت مارادونا؛ حقیقت ماجرا" را منتشر کرده، جزئیات تازه‌ای در مورد مرگ این ستاره به اشتراک گذاشته است. نویسنده این کتاب به اسناد و مصاحبه‌های منتشر نشده شاهدانی که تا به حال صحبت نکرده‌اند، دسترسی پیدا کرده است. کاسترو توضیح می‌دهد که اگر شخص دیگری با سابقه پزشکی مشابه مارادونا بود، "مدت‌ها پیش مرده بود" و این که مارادونا "در رابطه با همه چیز نوعی اعتیاد داشته و این اعتیاد برای وی مضر بوده است. او به همه چیز معتاد بود."
کاسترو در ادامه با پرسشی رو به رو می‌شود: آیا حقیقت دارد که مارادونا بدون قلبش دفن شده است؟
پاسخ مثبت بود و کاسترو علاوه بر این، از نقشه‌ای برای ربودن قلب صاحب ابدی پیراهن شماره ۱۰ پرده برداشت. گروهی از هواداران باشگاه جیمناسیا (آخرین تیمی که دیگو هدایت آن را بر عهده داشت)، نقشه داشتند به محل نگهداری بدن بی‌جان مارادونا حمله کرده و قلب او را بدزدند. این اتفاق نیفتاد؛ اما مشخص شد که چنین نقشه‌ای برنامه ریزی شده و در جریان بوده است. قلب او برای بررسی و مطالعه خارج شده بود؛ زیرا تعیین دقیق علت مرگ مارادونا از اهمیت زیادی برخوردار بود و مشخصا اطلاعات تازه این است که او بدون قلب به خاک سپرده شده است.
کاسترو در ادامه اضافه کرد که قلب مارادونا نیم کیلوگرم وزن داشته و خیلی سنگین بوده است. کاسترو گفت:" وزن معمول قلب ۳۰۰ گرم است؛ اما در بدن او قلب یک قهرمان بوده و این یعنی باید بزرگ‌تر از بقیه باشد! این بزرگ بودن دلیل دیگری نیز دارد و آن هم ایست قلبی او است."
این پزشک و خبرنگار در رابطه با تحقیقاتی که مبنای کتاب او بوده است، توضیح داد: "این یک کار گروهی، بسیار گسترده و دشوار بوده است؛ زیرا باید به تمام منابع پزشکی که دیگو مجبور به ملاقات با آنان بوده، رجوع می‌کردیم. مستندات موجود است و برای بیوگرافی‌های آینده منبعی قابل اعتماد محسوب می‌شوند."
