گوشنیت – قسمت دوم

رنگ گوشنیت
گوشنیت  گاهی مواقع به عنوان بریل سفید یا بی رنگ معرفی می شود.  تنوع بریل در شفافیت، بی رنگی و قلیایی بودن آنهاست. در پاره ای موارد این گوهر با سایر گوهرهای سفید یا بی رنگی همچون کوارتز، توپاز، زیرکن و یاقوت کبود اشتباه گرفته شود. همچنین گاهی با الماس اشتباه گرفته می شود، ولی به دلیل فقدان رنگ آتشین، پراکندگی و درجه سختی، به راحتی از الماس باارزش قابل تشخیص است.

اکثر گوهرهای گوشنیت برخلاف زمرد، بسیار خالص و عاری از ناخالصی می باشند. زمانیکه این گوهر تراش خورده و صیقل داده می شود، جلای مومی شکل و شیشه ای پیدا می کند. وضوح بریل می تواند از شفاف تا مات متغیر باشد، ولی فقط مواد شفاف به عنوان سنگ های قیمتی استفاده می گردند. گوشنیت یک شکستگی نامشخص دارد و به همین علت، به منظور به حداقل رساندن شکستگی، اطمینان از دوام و حداکثر درخشش، گوهرتراشان این گوهر را به صورتی خاص تراش می دهند.

تراش و شکل دهی گوشنیت
گوشنیت اغلب موارد برای جمع کننده های گوهر  تراشیده می شود تا جواهرات، ولی جواهر با کیفیت نیز پیدا می گردد. گوشنیت  مثل تمامی انواع بریل بسیار بادوام است، بنابراین می تواند به تمامی اشکال و مدل ها برش بخورد و همچنین به دلیل قیمت بسیار مناسب  برای جواهرات اصلی گزینه ی خوبی است.گوشنیت غالباً به صورت دامله ارائه نمی گردد و بر خلاف زمرد معمولاً به صورت استپ کات ( تراش پله ای )  تراش داده می شود.