تفاوت نرخ بهره واقعی و اسمی
نرخ های بهره معیار اصلی جهت تعیین مقدار بازده وام دهندگان است، به هر حال نرخ بهره اعلام شده برای یک وام که گاهی اوقات نرخ اسمی نامیده میشود همه چیز را نشان نمیدهد
تفاوت نرخ بهره واقعی و اسمی:
نرخ بهره هزینه استقراض پول است که به صورت درصدی از مبلغ وام بیان میشود.
نرخ های بهره معیار اصلی جهت تعیین مقدار بازده وام دهندگان است، به هر حال نرخ بهره اعلام شده برای یک وام که گاهی اوقات نرخ اسمی نامیده میشود همه چیز را نشان نمیدهد
به دلیل وجود تورم، قدرت خرید هر دلاری که به یک فرد یا شرکت قرض داده میشود در طول زمان در معرض کاهش یافتن است.
وام دهندگان این نرخ را از طریق محاسبه آن چه که نرخ بهره واقعی نامیده میشود بررسی میکنند.
اوراق قرضه یک ساله ای را در نظر بگیرید که نرخ بهره اسمی آن سالانه 6% است، وام دهنده دقیق نمیداند نرخ تورم چه مقدار خواهد بود، اما حدس می زند که مقدار آن طی سال آینده 4% خواهد بود، نرخ بهره واقعی مورد انتظار برابر است با نرخ بهره اسمی منهای نرخ تورم. ما با نرخ بهره واقعی 2% مواجه هستیم.
هرچند 6% ممکن است بازده خوبی به نظر برسد، اما با در نظر گرفتن اینکه ارزش وجوه در سال آینده ممکن است 4% کمتر شود، این سرمایه گذار به مراتب مبالغ کمتری را می پردازد. البته تاثیر دقیق تورم را تنها می توان پس از تاریخ سر رسید محاسبه کرد.
برخی از عوامل موثر بر نرخ های بهره عبارتند از:
- عرضه و تقاضای پول در اقتصاد
- نیروهای بین المللی نظیر بحران در یک کشور تولید کننده نفت
- اقدامات بانک مرکزی
نرخ های بهره نقش مهمی را در تصمیمات سرمایه گذاری ما ایفا می کنند، چون هر تغییری در این نرخ ها بر بازارهای اوراق بهادار با درآمد ثابت و سهام موثر است.
