سایت خبری طلا

پاسخ پزشکیان به سوال مجری آمریکایی درباره مهسا امینی: موافق سیاست دولت قبلی نبودیم

منبع: تابناک


برای فردی که جان خود را از دست داده، در آمریکا قانونی به نام «مهسا امینی» تصویب شد.


برای فردی که جان خود را از دست داده، در آمریکا قانونی به نام «مهسا امینی» تصویب شد. اما آیا واقعاً برای یک انسان این‌چنین حساس می‌شوند، در حالی که بیش از ۶۵ هزار نفر در غزه، لبنان، فلسطین و دیگر نقاط جهان به دست همان مدعیان حقوق بشر کشته شده‌اند؟ زن، کودک، پیر و جوان… چرا برای آن‌ها قانونی تصویب نشد؟ چرا دل‌شان به حالشان نسوخت؟ مگر آنان انسان نیستند؟

 مسعود پزشکیان در آخرین روز سفر به نیویورک و در حاشیه هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در گفت‌وگویی با شبکه تلویزیونی «NBC» آمریکا، به تشریح مهم‌ترین مواضع جمهوری اسلامی ایران درباره موضوعات هسته‌ای، تحریم‌ها، تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی و مسایل جاری جهان پرداخت.

در بخشی از این گفت‌و‌گو مجری شبکه آمریکایی درباره ماجرای «مهسا امینی» پرسشی مطرح کرد که مشروح آن را به همراه پاسخ مسعود پزشکیان، رئیس جمهور می‌خوانید:

مجری شبکه ان بی سی: هفته گذشته سومین سالگرد درگذشت مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد کشور شما بود. دلیل بازداشت او قانون حجاب و الزام زنان به پوشش حجاب در اماکن عمومی بود. در آن زمان شما به‌طور علنی نسبت به آنچه بر او گذشت اعتراض کردید. امروز موضع شما در مورد اینکه آیا زنان باید حجاب داشته باشند یا نه، چیست؟

پزشکیان: موضع من هیچ تغییری نکرده است. من همان فرد با همان باور و همان اعتقاد هستم. انسان‌ها حق انتخاب دارند و این حق باید محترم شمرده شود. نوع مدیریتی که در آن مقطع به کار گرفته شد، از نگاه من، مدیریت درستی نبود. بخشی از مشکل به ضعف مدیریت خودمان بازمی‌گشت و بخشی دیگر به رفتار دنیا در قبال ما، به‌ویژه در ماجرای مهسا امینی. من خود در گفت‌وگویی در صدا و سیما و نیز در سخنرانی در مسجدی نسبت به این موضوع اعتراض کردم و تأکید داشتم که چنین رفتاری نباید انجام می‌شد، اما آنچه دنیا به بهانه این حادثه انجام داد، بزرگ‌نمایی و بهره‌برداری سیاسی بود.

برای فردی که به هر دلیلی جان خود را از دست داد، در آمریکا قانونی به نام مهسا امینی تصویب کردند. آیا واقعاً برای یک انسان این‌چنین حساس می‌شوند، در حالی که بیش از ۶۵ هزار نفر در غزه، لبنان، فلسطین و نقاط دیگر جهان به دست همین مدعیان حقوق بشر کشته شدند؛ زن و کودک و پیر و جوان. چرا برای آنان قانونی تصویب نشد؟ چرا دل‌شان به حال آنان نسوخت؟ مگر آنان انسان نیستند و حق زندگی ندارند؟ اقدام آمریکا و اروپا چیزی جز تظاهر نبود.

ما خود موافق آن روند نبودیم و امروز هم بر اساس آن سیاست عمل نمی‌کنیم، اما بی‌تردید آنچه آنان انجام دادند، دروغی بیش نبود.