به گزارش سایت طلا،«امیدوارم پزشکیان اولین رییس جمهوری باشد که در سفر نیویورک با ترامپ ملاقات می‌کند.» این سخنان مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب اصلاح طلب مردم سالاری است که در جلسه اخیر این حزب با دفاتر استانی خود مطرح کرده است.
محمد علی ابطحی رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات هم هفته گذشته در مطلبی درباره سفر رئیس جمهور به نیویورک نوشت که «اگر رئیس‌جمهور در روزهای باقی‌مانده تا سفر، مجوزهای لازم برای گفتوگوهای سطح بالا با آمریکا از موضع برابر اخذ کند، دستاوردهای سفر به حداکثر خواهد رسید»
دیدار با ترامپ آخرین فرصت است!
صادق کوشکی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در این رابطه به خبرنگار فارس می‌گوید که «اساساً آمریکا در سال های اخیر با هیچ‌کدام از هم پیمانان راستین خود هم صداقت نداشته و به نوعی از پشت به آن‌ها خنجر زده است و کشور قطر و حمله اخیر رژیم صهیونی به آن و وضعیت سوریه در دوران پسا دیدار جولانی با ترامپ و بمباران های گاه و بی گاهش توسط اسرائیل گواه عدم تعهد آمریکایی هاست.»
از طرفی دیگر محمدتقی فاضل میبدی از روحانیون اصلاح‌طلب در جدیدترین اظهارنظر خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است که «اگر آقای خاتمی در سازمان ملل با کلینتون ملاقات می‌کرد، عرش خدا نمی‌لرزید و جلوی خیلی از آسیب‌ها و تحریم‌ها گرفته می‌شد. اگر آقای پزشکیان بر سر منافع ایران ملاقات مستقیم با ترامپ داشته باشد و نگذارد تحریم‌های سازمان ملل اجرایی شود، آخرین فرصت برای نظام است. بازگشت تحریم‌ها از جنگ دوباره خطرناک‌تر است.
عماد باقی: ترامپ می‌خواهد ایران موشک نداشته باشد
این سخنان در حالی است که سال گذشته عمادالدین باقی فعال سیاسی منتقد نظام و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب باتوجه به فرمان ترامپ در رابطه تحریم ایران می‌نویسد که «مردک تروریست به رژیم قصاب اسرائیل بمب‌های ۲۰۰۰ پوندی می‌دهد که در برابرش مردمی بدون پدافند هستند، آن‌وقت از موضع متکبرانه عقل کل و فرمانده عالم فرمان می‌دهد ایران نباید موشک و تسلیحات متعارف (توان دفاعی) داشته باشد!»
به گواه کارشناسان پیشنهاد مذاکره مستقیم در این سطح، بیش و پیش از آن که راه‌حل باشد، نوعی ساده‌انگاری نسبت به ساختار سیاست خارجی آمریکاست. تجربه چند دهه اخیر نشان داده که حتی توافقات رسمی، حقوقی و چندجانبه با واشنگتن هیچ ضمانت اجرایی واقعی ندارند. خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام، بی‌اعتنایی به تعهدات امنیتی در افغانستان یا حتی بدعهدی در پیمان‌های تجاری با اروپا، همه گواه آن است که اتکای بیش از حد به میز مذاکره با آمریکا، نوعی خوش‌خیالی سیاسی است.
حتی آمریکا حاضر نیست از کشور قطر که توافق امنیتی و نظامی دارد در برابر صهیونیست‌ها دفاع کند، حال چگونه می‌توان به مردم نوید حل مشکلات کشور با مذاکره مستقیم داد، درحالی‌که نظام تصمیم‌گیری در واشنگتن بر مبنای توازن قوا و منافع اسرائیل تعریف شده است و نه بر اساس تعهد به توافقات؟ نگاهی به کشورهای منطقه کافی است تا ماهیت این خطا روشن‌تر شود.
در فوریه ۲۰۱۹، دیدار ترامپ با رهبر کره شمالی، کیم‌جونگ‌اون، در هانوی ویتنام صورت گرفت اما مذاکرات به دلیل مخالفت‌ها درباره میزان رفع تحریم‌ها به بن‌بست رسید.
کره شمالی درخواست کرده بود که برخی از تحریم‌ها (به‌ویژه آنهایی که برای معیشت مردم و اقتصاد غیرنظامی آن‌ها مشکل‌ساز شده بود) برداشته شود، اما امریکا این درخواست‌ها را نپذیرفت.
همان زمان، ترامپ مدعی شد که کیم خواستار حذف کامل تحریم‌ها شده است؛ درحالی‌که مقامات کره شمالی بعدها گفتند فقط رفع بعضی از تحریم‌ها را خواسته‌اند.
دیدارهای بی‌نتیجه رهبران کره شمالی و روسیه با ترامپ
در مورد روسیه نیز، اگرچه دیدار‌ها و تماس‌های دیپلماتیک میان ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ وجود داشته است، اما تحریم‌های ایالات متحده و متحدانش علیه روسیه نه‌تنها رفع نشدند، بلکه در برخی حوزه‌ها به شکلی جدید به‌روز شدند یا تحریم‌های جدید علیه روسیه وضع شد.
حسین آجرلو کارشناس مسائل بین‌الملل معتقد است که «دنیای امروز نظم جدیدی پیدا کرده و اجلاسیه اخیر شانگ‌های حضور بیش از ۳۰ رهبر دنیا در آن گواه مهم این موضوع است و ایران می‌تواند با یک بازی درست منطقه‌ای و استفاده ظرفیت بزرگ کشورهای عضو بریکس و شانگ‌های فرصت‌های جدید اقتصادی برای خود ایجاد کند.
رسانه غربی اکونومیست گزارش داده است که چین با سرعت در حال کنارگذاشتن دلار از مبادلات اقتصادی خود است.
در گزارش این رسانه آمده است که اکنون بیش از ۳۰درصد تجارت کالا و خدمات این کشور با ارز ملی‌اش (یوان/رنمینبی) انجام می‌شود. همچنین بیش‌از نیمی از دریافتی‌های فرامرزی چین با یوان تسویه می‌گردد؛ رقمی که در سال ۲۰۱۰ کمتر از یک درصد بود و نشان‌دهنده تغییر بزرگ در نظم مالی جهان است.
۱۸۹ فرصتی دیگری که در نیویورک است
گفتنی است مجمع عمومی سازمان ملل متحد هر ساله میزبان نمایندگان بیش از ۱۹۰ کشور جهان است و این گردهمایی، فرصتی بی‌نظیر برای برگزاری صد‌ها دیدار دو و چندجانبه در حاشیه جلسات اصلی فراهم می‌کند. در این رویداد، سران و دیپلمات‌های کشورهای مختلف از همه قاره‌ها گرد هم می‌آیند تا درباره مسائل جهانی، منطقه‌ای و دوجانبه گفت‌وگو کنند.
با حضور نمایندگان بیش از ۱۹۰ کشور، این مجمع فرصتی استثنایی برای ایران به شمار می‌آید تا علاوه بر پیگیری پرونده‌های مهم ملی، در مذاکرات چندجانبه با اعضای بریکس، اتحادیه اروپا، کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین شرکت کند. این دیدار‌ها می‌تواند به توسعه همکاری‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی کمک کرده و فشار‌های تحریمی را کاهش دهد.
هر ساله در حاشیه مجمع عمومی، صد‌ها نشست جانبی برگزار می‌شود که محل تبادل نظر میان سران کشور‌ها، وزیران امور خارجه و مقامات عالی‌رتبه است. این فرصت برای دیپلماسی فعال ایران بسیار ارزشمند است، زیرا امکان گفتوگوهای چهره به چهره و ایجاد توافقهای راهبردی را فراهم می‌کند.
برخلاف تصور عمومی که توجه‌ها غالباً به ملاقات با رئیس‌جمهور آمریکا معطوف می‌شود، واقعیت آن است که نیویورک صحنه‌ای وسیع‌تر برای تعاملات سیاسی است و می‌تواند بستری برای پیشبرد اهداف ملی در عرصه بین‌المللی باشد.
پایان پیام/