قیمت برخی از اقلام و کالا‌های ضروری مردم، به ویژه نان که قوت غالب اکثر افراد جامعه است، از شهریور سال گذشته تا کنون به طرز چشمگیری افزایش یافته است. به طوری که نان سنگک معمولی با آرد دولتی از ۵ هزار تومان در شهریور ۱۴۰۳ به ۱۵ هزار تومان رسیده و به عبارتی دیگر، رشد ۳۰۰ درصدی را تجربه کرده است.
مردم برای خرید همین نانی که با عنوان آزادپز عرضه می‌شود و غالب آنها امروز مدعی هستند که آرد آنها آزاد بوده و با قیمت آزاد نان خود را عرضه می‌کنند باید برای خرید یک قرص نان این مبلغ غیر قابل قبول را بپردازند.
تا ابتدای امسال بهانه این بود که حضور اتباع افغانی غیر مجاز در کشور باعث فشار به دولت شده و از آنجا که قوت غالب آنها نان آن هم با مصرف بالاست، ناچار به این افزایش قیمت هستیم ولی بر اساس آمار‌های اعلام شده تا اواسط تابستان، بیش از ۱/۵ میلیون افغانی از کشور خارج شده‌اند.
با وجود اینکه پیش‌بینی‌ها حکایت از آن دارد که بیش از ۱۱ میلیون تن گندم امسال در کشور تولید و توسط دولت خریداری می‌شود و میزان مصرف سال گذشته باحضور اتباع افغانی حدود ۱۴ میلیون تن بوده است و امسال کسری آنچنانی نخواهیم داشت چرا باید قیمت نان با ۳۰۰ درصد رشد قیمتی نسبت به سال ۱۴۰۳ عرضه شود؟ امید در مردم زمانی افزایش پیدا می‌کند که شاهد چنین روندی در ارائه خدمات به مردم آن هم دهک‌های پایین جامعه که با حقوق ۱۵ میلیون تومانی بار سنگین زندگی را بر دوش می‌کشند، نباشند