یکی از دلایل پایین بودن بهرهوری، تمرکز بر حضور فیزیکی کارکنان به جای سنجش نتیجه و ارزش افزوده است. تا زمانی که موفقیت بر اساس حضور سنجیده شود نه خروجی و نتیجه واقعی، بهرهوری پایین خواهد ماند.
روزنامه ایران نوشت: فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت گفت: رئیسجمهوری با صراحت اعلام کرده است: «کارمندان از ۹ میآیند و ۱۳ میروند، اما کاری انجام نمیدهیم و فقط مصرف داریم.» سخنگوی دولت افزود این سخنان نه تنها انتقاد از وضع موجود نظام اداری است، بلکه هشدار روشن درباره ناتوانی ساختار کنونی در حمل بار توسعه کشور محسوب میشود.
مهاجرانی تأکید کرد که بهرهوری، یعنی استفاده بهینه از منابع برای تولید کالا و خدمات بیشتر با هزینه کمتر، تنها راه تحقق رشد اقتصادی پایدار است و کمبود منابع به تنهایی عامل مشکلات اقتصادی نیست. او افزود: «در برنامه هفتم توسعه، رشد اقتصادی ۸ درصد هدفگذاری شده که نزدیک به ۳ درصد آن باید از رشد بهرهوری کل تأمین شود. مقایسههای جهانی نشان میدهد بهرهوری نیروی کار در ایران کمتر از نصف میانگین کشورهای توسعهیافته و حتی پایینتر از کشورهایی مانند ترکیه، عربستان و امارات است.»
سخنگوی دولت ادامه داد: «این واقعیت نشان میدهد معضل اقتصاد فقط کمبود منابع یا فشار بیرونی نیست، بلکه شیوه مصرف و مدیریت منابع موجود نیز تأثیر بسزایی دارد. وقتی عمده درآمد دولت صرف هزینههای جاری شده و سهم سرمایهگذاری کاهش مییابد، اقتصاد وارد چرخه فرسایندهای میشود و دولت ناچار است برای تأمین هزینهها به استقراض یا چاپ پول متوسل شود؛ این مهمترین عامل ایجاد تورم ساختاری و مزمن در کشور است.»
مهاجرانی همچنین به ضرورت تغییر فرهنگ اداری اشاره کرد و گفت: «یکی از دلایل پایین بودن بهرهوری، تمرکز بر حضور فیزیکی کارکنان به جای سنجش نتیجه و ارزش افزوده است. تا زمانی که موفقیت بر اساس حضور سنجیده شود نه خروجی و نتیجه واقعی، بهرهوری پایین خواهد ماند.»
وی افزود: «بهرهوری محدود به نظام اداری نیست و در همه عرصههای اقتصادی و اجتماعی، از انرژی و کشاورزی تا صنعت و خدمات، اهمیت دارد. ارتقای بهرهوری عامل مؤثر برای تحول و بهبود این حوزههاست و جامعه و نخبگان باید این مسأله را جدی بگیرند.»
سخنگوی دولت در پایان گفت: سخنان رئیسجمهوری نشان داد دولت شفافیت و خودانتقادی را آغاز کرده و حقیقت را با مردم در میان میگذارد. این شفافیت، شروعی است برای بازاندیشی در مسیر توسعه ایران و دعوتی روشن به تغییر نگرش عمومی نسبت به کار، منابع و مدیریت کشور.