نشریه آمریکایی فارن افرز در گزارشی اذعان کرد سیاست فشار حداکثری واشنگتن نه تنها نتوانسته ایران را وادار به تسلیم کند، بلکه جمهوری اسلامی با مقاومت و تقویت توان هسته‌ای و موشکی، به قدرتی اثرگذارتر در منطقه تبدیل شده است.
نشریه آمریکایی فارن افرز در گزارشی تحلیلی اذعان کرد که سیاست «فشار حداکثری» واشنگتن علیه جمهوری اسلامی نه‌تنها نتوانسته ایران را به عقب‌نشینی وادار کند، بلکه تهران در این مدت توانسته است توان بازدارندگی خود را تقویت کرده و به قدرتی اثرگذار در منطقه و حتی عرصه جهانی بدل شود.
بر اساس این گزارش، خروج دونالد ترامپ از توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۸، به‌دنبال فشارهای داخلی در آمریکا و اصرار رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های عربی، با این تصور صورت گرفت که ایران زیر بار تحریم‌های فلج‌کننده مجبور به مذاکره دوباره خواهد شد. اما آنچه رخ داد، عکس این پیش‌بینی بود: ایران با راهبرد «صبر و مقاومت» توانست اقتصاد خود را سرپا نگه دارد، برنامه هسته‌ای را شتاب ببخشد و شبکه منطقه‌ای‌اش را فعال‌تر کند.
فارن افرز در ادامه نوشت، خروج آمریکا از برجام، زمان گریز هسته‌ای ایران را از بیش از یک سال به تنها چند هفته کاهش داد. هم‌زمان گروه‌های مقاومت در عراق، سوریه، یمن و منطقه به عملیات علیه منافع آمریکا و متحدانش شدت بخشیدند. حمله به تأسیسات نفتی بقیق در عربستان و شلیک موشک‌های یمنی به عربستان و امارات نمونه‌ای از این تحولات بود.
طبق گزارش این رسانه آمریکایی، حتی اقدام ایالات متحده آمریکا در ترور فرمانده سپاه قدس سردار قاسم سلیمانی در ژانویه ۲۰۲۰ نیز نتوانست جمهوری اسلامی را به عقب‌نشینی وادار کند و پاسخ موشکی ایران به پایگاه عین‌الاسد، ضعف آمریکا را آشکار ساخت.
این نشریه آمریکایی همچنین اعتراف می‌کند که خروج واشنگتن از برجام، پیام روشنی برای تهران داشت: ایالات متحده کشوری غیرقابل اعتماد است و هیچ تضمینی وجود ندارد که توافقی با یک دولت آمریکا توسط دولت بعدی لغو نشود. بنابراین جمهوری اسلامی به‌جای اتکا به توافقات موقت، بر تقویت بازدارندگی هسته‌ای، موشکی و پهپادی متمرکز شد؛ تا جایی که امروز پهپادهای ایرانی به عنوان یکی از مؤثرترین ابزارهای جنگی در سطح جهانی شناخته می‌شوند.
فارن افرز سپس در بخش پایانی گزارش خود با اشاره به این موارد راهکاری را ارائه داد.
فارن افرز در بخش دیگری از گزارش خود تأکید می‌کند: اکنون دیگر آشکار شده که فشار و تحریم به‌تنهایی قادر نیست ایران را وادار به تسلیم کند. همان‌طور که تهران نیز نمی‌تواند صرفاً با اتکای مطلق به مقاومت، امنیت و رفاه مردم خود را تضمین نماید.
به باور نویسندگان این گزارش، مسیر آینده می‌تواند شامل توافق‌های موقت و محدود باشد؛ مانند توقف غنی‌سازی بالای ۶۰ درصد در برابر کاهش بخشی از تحریم‌های نفتی، اما نه «تسلیم کامل ایران» و نه «تحمیل اراده آمریکا» هیچ‌کدام شدنی نیست.
این نشریه در پایان خاطرنشان می‌کند: روابط ایران و آمریکا شاید هرگز دوستانه نشود، اما طرفین ناگزیرند یاد بگیرند چگونه بدون قرار گرفتن دائمی در آستانه جنگ، با یکدیگر همزیستی کنند؛ چرا که آینده خاورمیانه و حتی امنیت انرژی و ثبات اقتصاد جهانی به نحوه مدیریت این رابطه گره خورده است.