رنگ شناسی یاقوت کبود

یاقوت کبود یکی از سنگ های دارای اکسید آلومینیم است که رنگ آن اغلب آبی است اما به رنگ های دیگر نیز یافت می شود.

فرم بلوری آن به شکل توده ای و دانه ای است و ساختار هندسی سه وجهی دارد. هیچ گونه رخی نداشته ولی شکستگی از نوع صدفی و تراشه ای دارد. این کانی دارای سختی 9 بوده و جلای شیشه ای دارد. خاکه آن سفید و وزن مخصوص آن 3.95-4.03 می باشد. قابل حل در آب نبوده و ضریب گرمایی آن در گستره ای از 5-6.6×10-6می باشد.

به دلیل سختی قابل توجه یاقوت کبود (دومین کانی سخت، درست بعد از الماس) ممکن است کاربردهایی غیر تزئینی هم داشته باشند. مانند اجزای تولید نور مادون قرمز مانند ابزار علمی، پنجره هایی با ماندگاری بالا، بلورهای ساعت مچی.

نور در این سنگ قیمتی به سه صورت شکسته می شود: ته رنگ، سایه روشن و اشباع شده. ته رنگ معمولا رنگ دریافت شده از سنگ قیمتی است. اشباع شدگی به زنده بودن و روشنی رنگ برمی¬گردد و سایه روشن مربوط به روشنی و تیرگی ته رنگ می باشد.

یاقوت کبود آبی در ترکیبات مختلف آبی اولیه و سایه روشن ثانویه وجود دارد. یاقوت کبودها بر مبنای خالص بودن ته رنگ اولیه خود ارزیابی می شوند. رنگ های ارغوانی،بنفش و سبز رایج ترین ته رنگ های ثانویه در یاقوت های آبی است. ارغوانی و بنفش باعث زیبایی کلی یاقوت های کبود می باشد ولی سبز تاثیر منفی می گذارد.

خاکستری به عنوان اشباع شدگی عادی تعدیل کننده و یا پوشاننده در یاقوت های کبود می باشد. رنگ خاکستری، اشباع شدگی یا روشنی ته رنگ را کاهش می دهد و اثر منفی دارد.

اغلب یاقوت های کبود به رنگ سبز و زرد هم یافت می شوند. یاقوت های کبود صورتی که پر رنگ تر هستند دارای کروم بیش تری می باشند. این رنگ صورتی متمایل به قرمز یاقوت ها می شود. در ایالات متحده آمریکا به این حداقل اشباع شدگی یاقوت گفته می شود، به عبارت دیگر باید یاقوت کبود صورتی گفته شود. یاقوت های کبود به رنگ های نارنجی و قهوه ای هم هستند.

یاقوت های بی رنگ اغلب در جواهرات به عنوان جانشین الماس در نظر گرفته می شود. یاقوت های کبود نارنجی متمایل به صورتی اغلب قیمت بیشتری نسبت به یاقوت های کبود آبی خوب دارند. اخیرا این نوع در فروشگا ه ها تحت نام یاقوت های کبود مصنوعی جدید پرداخت شده که پراکندگی شبکه ای دارد، به فروش می رسد.