الماس آگرا – قسمت دوم

در مقاله قبل آریان گوهر رخشان، به الماس آگرا و اتفاقاتی که در هند برای این سنگ گرانبها رخ داده بود پرداختیم و در این مطلب به ادامه ماجرای آن میرسیم.

آموزشگاه گوهرتراشی و گوهرشناسی آرگو


پس از آنکه الماس بدست افسران انگلیسی افتاد تصمیم گرفتند تا آنرا بصورت قاچاق از هند خارج و به انگلستان ببرند. اما نکته مهم اینجا بود که چطور این کار را انجام بدهند. هیچکس نقشه ای برای این عملیات نداشت، اما بالاخره شب قبل از حرکت هنگ ، جوانترین افسر گروه پیشنهاد داد تا الماس را بپیچند و اسبی را وادار به بلعیدنش کنند. با موافقت همه این کار انجام شد اما بعد از رسیدن به نیمه راه اسب مریض و مجبور شدند آن را بکُشند و الماس را از شکمش خارج کنند تا به انگلستان ببرند.

بنظر میرسد نیازی برای مخفی کردن حقیقت این ماجرا نیست، اما یک دلیل وجود دارد که به تاریخی که گفته میشود این اتفاق افتاده، شک کنیم.

میدانیم که در سال 1844، آگرا در تصرف چارلز(دوک برانزویک Brunswick) ، یکی از بزرگترین کلکسیون داران دهه 1800 بود - مردی که الماس آبی برانزویک (Brunswick Blue Diamond) را بخاطر او نامگذاری کردند.

دوک برانزویک 22 نوامبر 1844 مبلغ 348 هزار و 600 فرانک فرانسه یعنی قیمتی گزاف را به بلاگ (Blogg) – نامی که در کلکسیونمجموعه جواهرات سال 1860 دوک به چشم میخورد – پرداخت. این شخص قطعا جورج بلاگ (George Blogg) بود، شریک بلاگ و مارتین (Bloggand Martin) که در آن زمان یک شرکت معروف تجارت الماس در لندن محسوب میشد.

بعلاوه دوک در همان روز، سه الماس دیگر نیز از بلاگ خریده و قبل از آن نیز در تاریخ 8نوامبر ،چند الماس دیگر از همانجا گرفته بود. نوشته ای در کلکسیون بطور خاص ذکر شده مبنی بر اینکه الماس در سال 1526 توسط بابر در آگرا تصاحب شد و از نظر اهمیت، بعنوان چهاردهمین الماس بزرگ دنیا رتبه بندی شده است.

در حالت طبیعی عجیب بنظر میرسد که یک افسر وظیفه، اطلاعات جزئی و دقیقی درمورد سنگهای قیمتی داشته باشد؛ اما از سویی دیگر از طرف فردی با استعدادِ دوک برانزویک ، که کلکسیونی از مجموعه سنگها گردآوری میکند، همه انتظار دقت و جزئیات را دارند. با توجه به تمام این مستندات به این نتیجه میرسیم که الماسی که به اسب داده و به انگلستان قاچاق شد، الماسی نیست که متعلق به دوک برانزویک بوده، مگر اینکه حافظه لرد دنگال (Lord Donegall) یاری نکرده و چیزهایی که او برای استریتر (Streeter) بازگو کرده به اتفاقات پیش از سال 1844 بازمیگردد.

مدرک احتمالی دیگر برای وجود دو الماس مجزا نیز توسط نویسنده ای دیگر بدست آمده که بدین صورت که سنگ قاچاق شده 46 قیراط بوده و نه 41 قیراط.کمی بعد آگرا دوباره به 31.41 قیراط (32.24 قیراط متریک) تراش خورد. اینکار برای حذف ادخالهای سیاه موجود روی سنگ انجام شد.


نظرات
ديدگاه هاي ارسال شده توسط شما، پس از تاييد توسط سايت طلا در وب سايت منتشر خواهد شد
اخبار سایر رسانه ها