الماس: زمین شناسی الماس – قسمت دوم

رسوبات الماس آبرفتی (Alluvial (Placer) Diamond Deposits)
محل رسوبات الماس آبرفتی ( درجه دویا رسوبی) با نقشه برداری(توپوگرافی) اطراف، کنترل می شود.

رسوبات الماس آبرفتی معمولا در سنگریزه های موجود در کرانه های رودخانه که از یک منشاء مانند رسوبات کیمبرلیت سرچشمه می گیرند، انتقال می یابند. مواد الماس زا در داخل و یا اطراف دریاچه های "نعل مانند" که از پیچ و خم های فراوان رودخانه ها به وجود می آیند، متمرکز هستند.

این دریاچه های خشک، آب سیل های فصلی را که حاوی مقدار زیادی ته نشین است و از معلق ماندن آن جلوگیری می شود را دریافت می کنند.
سنگریزه های کرانه های آبرفتی ( پائین سمت چپ) و سنگریزه ای دریائی خط ساحلی جنوب غربی افریقا از بزرگترین رسوبات الماس آبرفتی دنیا را نشان می دهد.

بزرگترین رسوبات الماس آبرفتی با کیفیت سنگ جواهر در خط ساحلی صحرای نامیب (Namib )آفریقای جنوب غربی که به منطقه ممنوعه یا اسپرگیبت(Sperrgebiet) معروف است و در طول رودخانه نارنجی (Orange River) در نزدیکی خلیج الکساندر (Alexander Bay) قرار دارد.

رسوبات الماس آبرفتی نامیبی بین 40 تا 80 سال عمر قدمت دارند و از منشاء اصلی خود در کاپوال کراتون (KaapvaalCraton) در افریقای جنوب مرکزی و بتسوانا (Botswana) انتقال می یابند. استخراج الماس ابرفتی در آنگولا در امتداد پیچ و خم های دشت سیلابی رودخانه کوانگو (Cuango River) انجام می شود که در واقع خط ساحلی جنوب غربی افریقا نیز است.

تعدادی از بزرگترین و با کیفیت ترین سنگ جواهرهای الماس که از استخراج الماس آبرفتی تولید می شوند از این منطقه می آیند و شامل دو عدد از بزگترین الماس های آنگولا در k 105.9 و k 101.8 است.

بسیاری از این رسوبات الماس آبرفتی در توالی دوره های پلیستوسن (Pleistocene) و هولوسن Holocene) ( 1.5 میلیون تا 10.000 سال قبل) به وجود آمده اند. الماس های موجود در این رسوبات از کیمبرلیت های الماس زای بسیار فرسوده یا در حد کمتری از لمبرویت های الیوین که در در طی دوره کرتاسه (Cretaceous) یا پرموتریاس (Permo-Triassic) تشکیل شده اند انتقال یافته است.

سیستم های رودخانه ای زهکشی که به سمت غرب حرکت می کنند این الماس ها را برای رسوب گیری نهایی به همراه سنگریزه های کرانه ساحلی به خط ساحلی قاره افریقا انتقال داد.