بهبود سازی سنگ های قیمتی - پوشش سطحی

1- سنگ های قیمتی که غالبا با این روش بهبود سازی می شوند:
الماس: برخی اوقات برای تغییر رنگ در الماس، از پوششی نازک استفاده می شود. زمانیکه این شیوه رابا استفاده از رنگ جوهر ثابت در سطح کمربند (girdle) الماس به کار ببریم، تاثیر بیشتری خواهد داشت. این امر سبب می شود که ظاهر الماس تحت تأثیر رنگی قرار بگیرد که در ناحیه کمربندی سنگ قیمتی به کار رفته است. در بیشتر روش های نوین پوششی از سطح نازکی از اکسید آهن استفاده می شود.

استفاده از این روش سبب ایجاد رنگ های زیبا در این الماس ها شده است.
تانزانیت: در سنگ قیمتی تانزانیت برای بهتر کردن شدت رنگی بنفش آبی، از روش بهبود سازی پوشش سطحی استفاده می شود. اگرچه کاربرد این روش بهبود سازی در سنگ تانزانیت بسیار به ندرت اتفاق می افتد.

سنگ تانزانیت که رنگ آبی متمایل به ارغوانی بسیار خوبی را به نمایش گذاشته است، از روش بهبود سازی پوششی در آن استفاده شده است (شکل سمت چپ). تانزانیت با رنگ مات، همچنین دیگر سنگ هایی که رنگشان از شفافیت خوبی برخوردار نیستند، از یک ماده جوهری در درون آنها استفاده می شود تا رنگ قوی تر و بهتری را از خود به نمایش بگذارند. (شکل سمت راست)

توپاز: برخی از توپاز های بی رنگ، توسط اکسید آهن پوشش داده می شوند تا یک ظاهری رنگی متنوع و متفاوتی را ایجاد کنند. در گذشته این روش از بهبود سازی به عنوان شکلی از انتشار مواد شیمیایی در سنگ قیمتی توصیف می شد. اما این توصیف اشتباه بود، زیرا در بیشتر موارد رنگ اضافه شده به سطح سنگ قیمتی محدود می شد.

برخی از گونه های سنگ توپاز بی رنگ هستند (2 شکل بالای عکس) اما آنها هنگامیکه با اکسید آهن پوشش داده شوند می توانند تنوع رنگی متالیک را به نمایش بگذارند (سنگ های پایین عکس).
مرجان: برخی از مرجان های سیاه (که به نام مرجان های شیپوری معروف هستند) ابتدا توسط روش سفید کردن بهبود سازی و سپس با لایه نسبتا ضخیم صمغ کاج مصنوعی پوشیده می شوند. هدف از این عمل محافظت از مرجان و تشدید رنگ آن است.

این مرجان های طلایی، نتیجه دو فرآیند بهبود سازی هستند: اولین مرحله، از بین بردن رنگ های تیره (سفید سازی) و دومین مرحله پوشش دادن آن توسط صمغ درخت کاج برای عمیق تر کردن رنگ و محافظت از مرجان، است.

مروارید: برخی از انواع مروارید ها با یک ماده سخت بی رنگی به منظور بهبود دوام آنها، پوشش داده می شوند.

کوارتز: به طور معمول خانواده سنگ های کوارتز با اکسید آهن پوشش داده می شوند. استفاده از این روش برای پوشش، به منظور ایجاد رنگی در این گروه سنگ هاست که به رنگ طبیعی نزدیک باشد.

با استفاده از رسوب بخار برخی از انواع سنگ های قیمتی که با اکسید آهن پوشش داده شده اند را می تواند بهبود سازی کرد. این لایه نازک می تواند سبب تغییر رنگ در سنگ قیمتی که با هر روشی پوشش داده شده است، شود. مانند این کریستال های تراش نخورده و یا حتی سنگ های فست شده کوارتز که در این عکس قابل مشاهده هستند.

2- عامل دوام و پایداری: به دلیل اینکه این روش تمایل به نرم تر کردن سنگ دارد، و یا این احتمال نیز وجود دارد که مواد به کار برده شده به منظور پوشش دهی سنگ، چسبندگی مناسب را نداشته باشند، پوشش سطحی نازک به کار رفته در تمامی انواع سنگ ها، مستعد خراشیدگی، به ویزه در کناره های فست خورده و اتصالات است. روش نگهداری از این سنگ های قیمتی که با این نوع روش بهبود سازی شده اند این است که هیچ جسم سخت یا ساینده ای با سطح پوششی این نوع سنگ های قیمتی تماس نداشته باشد.

3-روش شناسایی: این روش بهبود سازی شده توسط جواهر شناسان خبره به سادگی قابل تشخیص است. البته در زمانیکه از مواد بی رنگ برای پوشش استفاده شده و یا در شرایطی که از این روش برای بهبود دوام سنگ قیمتی استفاده کرده اند، تشخیص آن برای گوهر شناسان نیز بسیار سخت می شود.
روش های نگهداری: به منظور جلوگیری از خراشیده شدن سنگ های قیمتی که با این روش بهبود سازی شده اند، باید آنها را در یک وسیله نرم پیچید و در محیطی خشک نگهداری کرد.