ذخایر طلا در جهان به چه میزان است؟

داخل پوشش زمین، در زیر لایه بیرونی آن، مقدار عظیمی از طلای خالص و با ترکیبات تلوریوم و سلنیوم وجود دارد اما استخراج آن میسر نیست.

با مقایسه این اعداد و ارقام، میزان طلای قابل استخراج در روی کره زمین بسیار محدود بوده و 80 هزار تن است که بیشتر این میزان یعنی 60 هزار تن طلا، در طی قرن بیستم استخراج شده است.

دانستن این اعداد و ارقام گیج کننده می باشد. کل حجم طلای موجود در کره زمین، در مقایسه با میزان استخراج شده آن بسیار ناچیز است. بازده برآورده شده منابع طلای قابل استفاده حدودا 30 هزار تن است.

اگر استخراج طلا به همین صورت ادامه پیدا کند، در پایان قرن حاضر با نبود ذخایر طلا مواجه خواهیم شد.

مغایرت های اشاره شده بین منابع عظیم 28 بیلیونی طلا در زیر پوسته زمین، اقیانوس ها و مقدار 30 هزار تنی طلای قابل استخراج ممکن است ما را گمراه کند.

طلا می تواند در هر نقطه از کره زمین کشف شود. یک سنگ طلا هنگامی قابل استفاده فرض می شود که در هر تن دست کم 5 گرم طلا وجود داشته باشد.

این مقدار ناچیز طلا به ندرت ارزشمند محسوب می شود. اما همین مقدار ناچیز هنگامی که کشف شود، برای یابندگان آن ارزشمند می باشد.

شاید عجیب ترین پروژه استخراج طلا بعد از جنگ جهانی اول به وسیله برنده آلمانی جایزه نوبل شیمی فریتز هابر رقم خورد. شخصی که فرآیند ساخت آمونیاک را در آزمایشگاه ابداع کرد.

هابر روشی را برای استخراج طلا از آب دریاها کشف نمود. انگیزه اصلی او برای این کار، شخصی نبود، بلکه میهن پرستانه بود. وی امید داشت تا بتواند به این وسیله، سهم قابل توجهی از بدهی جنگی آلمانی ها را پرداخت نماید. (در پی قدرت گیری حکومت نازی در آلمان، هابر به انگلستان فرار کرد.)

محاسبات استادانه وی نشان داد که بیش از حد تصور می توان طلا از دریا نسبت به خشکی استخراج کرد. اگرچه استفاده نابجا از نقطه اعشاری، این روش را از حقیقت دور نمود و تبدیل به روشی کرد که به نظر سود بسیار بالایی خواهد داشت.

همین نکته سبب شد که سرمایه گزاری بر روی این روش صورت نگیرد و یک شیوه رضایتمندانه برای استخراج طلا از اقیانوس های جهان، حتی به مقدار ناچیز از شکاف هایی که مقادیر عظیمی طلا در آنها است، وجود نداشته باشد. به هر حال تکنولوژی پیشرفته امروزه باعث از بین رفتن محدودیت های گذشته شد.