جواهرات و سنگ های عجیب و ناشناخته– قسمت دوم

گنجینه ایجینا (Aegina): نام دیگر این گنجینه مینوآن (Minoan) می باشد که به 17 قرن پیش از میلادی مربوط می شود. این جواهرات در مقبره Mycenaean در جزیره ایجینا در نزدیکی آتن یافت شده است.

آموزشگاه گوهرتراشی و گوهرشناسی آرگو

این گنجینه شامل گردنبند، آویز، گوشواره، گل سر، نیم تاج ها، مهرهایی ساخته شده از سنگ کارنلین، آماتیست و لاجورد، می باشد.

برخی از این جواهرات از نفوذ هنر مصری در طراحی آنها حکایت می کنند. گنجینه ایجینا در سال 1892 میلادی به موزه انگستان اهدا شد.

ایگیرین (Aegririne): یک سنگ معدنی که رنگ آن سبز بسیار پررنگ بوده و از خانواده جید می باشد. نام دیگر این سنگ آکمیت (Acmite) است. کریستال های تشکیل دهنده این سنگنوک تیز نبوده و ضخیم می باشند.

در پاره مواقع هنگامی که سنگ معدنی ایگیرین را به صورت کابوشن تراش دهیم، خاصیت متغیر بودن در رنگ و درخشندگی پیدا می کند.

سنجاق : این نوع وسیله تزئینی از طلا، نقره یا فلزات گرانبهای دیگر ساخته می شود که برای پوشاک یا کلاه به کار می رود. این سنجاق را به وسیله روبان های کوچک و یا دوختن، بر روی لباس نگه می داشتند.

برخی از این سنجاق ها مینا کاری شده و از سنگ های قیمتی بر روی آن استفاده می کردند. این وسیله زینتی بیشتر در پاریس مورد استفاده قرار می گرفت.

در انگلستان، استفاده از سنجاق هادر زمان ملکه الیزابت شهرت داشت. هنری هشتم از این سنجاق ها بر روی یقه لباس خود استفاده می کرد. بعد از آن استفاده از سنجاق های لباس در آلمان، فرانسه و اسپانیا نیز شهرت یافت.

اگنس دی (agnesdei): جواهری است که نماد مسیحیان محسوب شده و بره ای که با عنوان بره خدا (The Lamb of God) معروف است را به تصویر می کشد. (تصویر حضرت عیسی به صورت بره که غلبا پرچم یا صلیبی را حمل می کند)

این بره معمولا توسط یک ابر باران زا (nimbus) احاطه شده که این ابر اطراف سر این بره همراه با صلیب قرار دارد. این مدال در قرن های 14 و 15 میلادی در بین افراد مذهبی رواج داشه است. نماد بره خدا در قرن 18 میلادی در نروژ و سوئد توسط دهقانان استفاده می شد.

پر مرغ ماهیخوار: در گذشته بر روی کلاه ها و یا یقه لباس ها پری قرار می دادند که اینپر از طلا ساخته می شد. شکل این پر، مانند پر مرغ ماهیخوار است (از این جهت این نام را برای آن انتخاب کرده اند) این شیء تزئینی بیشتر اوقات با سنگ های قیمتی کوچک و یا میناکاری آراسته می شده است.

این پرها در اکثر اوقات با تلولو زیاد، به صورت ساقه های فلزی عمودی طراحی می شدند. این وسیله تزئینی غالبا با سنجاق نگه داشته می شد و بر روی موی سر، کلاه و یا یقه لباس قرار می گرفت. از این پر تزئینی در قرن 17 و اواخر قرن 18 و بعد از کمی وقفه از اواخر قرن 19 تا اوایل قرن 20 استفاده می شد.

گنجینه العجول (Ajjul– نام شهری در نزدیکی نوار غزه): گنجینه العجول شامل جواهراتی ساخته شده از طلا و نقره است. این گنجینه در نزدیکی عجول در نوار غزه توسط سر فلیندرز پتری کشف شده است. (1853-1942).

هنگامیکه این گنجینه کشف شد از طرف سر پتری پیشنهاد داده شد تا این گنجینه پنهان بماند و توسط یک جواهر ساز طلاهای آن آب شده و دوباره باز سازی شود. این جواهرات (آویز، گوشواره، طلسم به شکل حشره پَر دار) به عصر برنز بر می گردد. برخی از این قطعات توسط دانه های ریز طلا تزئین شده است.

الماس اکبر شاه: الماس مشهور هندی است که متعلق به مغول کبیر(1542-1605)،است. بر روی الماس اکبر شاه با دستور نوه و جانشین وی عبارت شاه جهان حک شده که ترجمه کلمه عربی شاه اکبر(شاه جهان) است. گفته شده که این سنگ توسط نادر شاه به ایران آورده شده (در سال 1739) اما این الماس تا سال 1866 به ناگهان مفقود شده و سپس از قسطنطنیه سر درآورده است.

پس از آن نام این الماس، به سنگ چوپان تغییر پیدا کرد. این الماس را به وسیله سنگ نوشته روی آن شناسایی کردند. سنگ اکبر شاه توسط یک بازرگان انگلیسی به نام جرج بلاگ خریداری و به انگلستان منتقل شد. در انگلستان این سنگ را به صورت گلابی شکل برش دادند و وزن آن از 713 قیراط به 116 قیراط رسید و به این ترتیب نوشته بر روی آن از بین رفت. در سال 1867 این الماس به بارودا رفت و بعد از این تاریخ، دیگر اثری از آن در دست نیست.



نظرات
ديدگاه هاي ارسال شده توسط شما، پس از تاييد توسط سايت طلا در وب سايت منتشر خواهد شد
اخبار سایر رسانه ها