حفاری الماس در غنا

نیم قرن پیش، آکواتیا یکی از حاصلخیزترین نقاط الماس، روی سیاره بود. در سال 1920 الماسهادراطراف رودخانه بیریم (Birim) زمانی که این کشور مستعمره بریتانیا بود به نام ساحل طلا معروف بود کشف شد.
در پایان دهه، تولید سالانه تقریبا به یک میلیون قیراط رسید که در سال 1935 این میزان دو برابر شد.
در طول استقلال غنا در سال 1957 تا اواخر دهه ی 1970 – زمانی که غنی ترین مناطق کاملا استخراج شدند و تجهیزات قدیمی استخراج، قادر به فرآوری سنگهای کوچکتر و کم کیفیت تر نبودند رودخانه بیریم یکی از حاصلخیزترین منابع باقی ماند.
امروزه دامنه وسیعی از 301 هزار قیراطی که استخراج و صادر میشود، سنگهای تیره تر کوچکتر از 0.10 قیراط هستند. در اواخر دهه ی 1980، دولت به معدن کارانی که در مقیاس کوچک فعالیت میکردند، اجازه داد تا در طول 40 مایل از مناطق حاوی الماس رودخانه بیریم، منطقه ای که مناسب استخراج مکانیزه نیست فعالیت کنند.
با وجود این که برخی ازکارگران معدن در این طرح ثبت نام کردند، حدود 75٪ از افراد در تطابق با الزامات دولت ثبت نام نشدند. در سال 2012، یک گروه سرمایه گذار یک طرح 100 میلیون دلاری برای احیای استخراج مکانیزه در رودخانه بیریم ارائه کرد.
با این وجود، دولت و سرمایه گذارانش متعهد شده اند که امتیازات کاوشگرانی که تا به حال زندگی اقتصادی منطقه را حفظ کرده اند، محفوظ بماند.کشورهای مختلف در سرتاسر دنیا به ارزش فراوان گوهرها پی برده و سرمایه گذاری های عظیمی در این زمینه انجام میدهند.
در ایران نیز با برنامه ریزی دقیق، درست و سرمایه گذاری نهادهای مختلف این امکان وجود دارد که به معادن سنگ بیشتر رسیدگی شود تا درآمدی بجز درآمد ناشی از فروش نفت و گاز نیز نصیب کشور شود.