تاریخچه تراش جواهرات (برلیان- Brilliant)

تاریخچه تراش برلیان

به گفته محققین،قدمت استفاده از الماس در زیور آلات و جوهرات حداقل به قرن چهاردهم میلادی باز می گردد.درنتیجه پیشرفت تکنولوژی و توسعه ابزارآلات تراش جواهر این نوع تراشکاری گوهر پر ارزش به تدریج به تکامل رسیده است. تراش برلیان (Brilliant) نتیجه سال ها مطالعه علمی و عملیدر برش انواع جواهرات است. این تراش به دلیل ایجاد طیف رنگی بسیار گسترده از محبوبیت فراوان برخوردار است و برای تمام سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی کاربرد دارد.

تراش Round Brilliant-Cut در سال 1919 توسط Marcel Tolkowsky توسعه یافت و درواقع نوعی راهنمای عمومی بود که شامل جنبه های مختلف برش الماس می شد، اما آنچه که امروزه استفاده میشود مدل ایده آل مارسل است. GIA در مقاله ای در اینباره مینویسد:

هر سطح کوچک در جواهرات و سنگ های قیمتی پتانسیل لازم برای تغییر جهت انعکاس نور را دارد. از این رو باید محاسباتی سه بعدی انجام شود تا مسیر بازتاب نور پیش بینی شود. از آنجایی که الماس ها با تقریب خوبی متقارن هستند ، نور از سمت های مختلف و با زوایای مختلفی وارد آن شده و این عامل نیاز به ارزیابی مجدد نتایج Tolkowskyرا موجب می شود تا الماس به بهترین نحو بدرخشد.

جنبه مهم دیگری که Tolkowsky آن را نادیده گرفت میزان بازگشت نور درون الماس بود. وی تنها دو بار بازگشت نور را محاسبه کرده بود. درحالیکه ما می دانیم بخش مهمی از ظاهر الماس بخاطر وجود پرتو هایی نوری است که بیش از دو بار در سنگ چرخیده اند. در واقع بار دیگر میبینیم که توضیح Tolkowskyدرباره عملکرد الماس مفید، ولی با تکنولوژی دستگاه های امروزی ناقص است.

مشخصات تراش Brilliant
در تراش های امروزی برلیان (Modern Round Brilliant (تصاویر 1 و 2)) 58 سطح مختلف ( بدون احتساب Culet 57 سطح) وجود دارد. در این تراش 33عدد تاج (Crown) و 25 عدد Pavilion موجود است(برای بررسی جزییات به تصاویر توجه نمایید)، البته باید گفتدر دهه های اخیر جواهرتراشان در قسمت میانی تعداد سطح هایی دیگری میتراشند و در بعضی گوهر ها تعداد تراش بیشتری در بخش تاج و پایه بوجود می آورند. اما بسته به اندازه و محل تراش ممکن است برش، به تقارن سنگ قیمتی صدمه بزند بنابراین همواره باید به زاویه تراش توجه شود.

منبع : آموزشگاه آرگو