سنگ واره ها چگونه شکل می گیرد

سنگ واره های (فسیل) بخش های سخت مانند استخوان ها و دندان های جانوان بدین صورت تشکیل می شود که بعضی از جانوران به سرعت بعد از مرگشان دفن شده اند. همانند دفن شدن زیر گل و لای یا دفن شدن در توفان شن و غیره و با گذشت زمان رسوبات بیشتر و بیشتری بقایای جانور را پوشانده است. بخش هایی از جانوران که پوسیده و فاسد نشده (معمولاً بخش های سخت تر مثل استخوان ها و دندان ها) در زیر رسوبات تازه شکل گرفته دفن می شود. در شرایط مساعد (بدون وجود لاشخورها، دفن سریع، نبودن تغییرات آب و هوایی خیلی زیاد)، بخش های بدن جانور در طول زمان به فسیل تبدیل می گردد.

بعد از مدت زمانی طولانی، مواد شیمیایی موجود در بدن جانور دفن شده تحت یک سری از تغییرات قرار می گیرد. به طوری که استخوان به آهستگی پوسیده و فاسد می شود، آب با مواد معدنی اش به داخل استخوان رسوخ کرده و مواد شیمیایی داخل استخوان را با مواد معدنی سنگ مانند جایگزین می کند. فرآیند فسیل شدن به نحوه جایگزینی و حل شدن موادمعدنی اصلی در شیء با مواد معدنی دیگر بستگی دارد.

نتیجه این فرآیند، یک کپی سنگ مانند سنگین از شیء اصلی است- یعنی یک سنگ واره (فسیل). فسیل همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است. مقداری از هیدروکسی-اپتی اصلی (یک ماده اصلی سازنده استخوان) باقی می ماند، اگرچه فسیل از سیلیکا (سنگ) اشباع شده است.

برای تبدیل موجودات زنده به فسیل 6 راه را ذکر کرده اند:

1. محافظت در برابر دگرگونی: به عنوان مثال بخش های حشرات یا گیاهان که در کهربا به دام افتاده اند، یک شکل جامد شده از شیره درخت.
2. سنگ شدن: مواد معدنی سنگ مانند به آهستگی به شیء اصلی نفوذ و چکه می کنند و بافت اندام اصلی با سیلیکا، کلسیت یا سولفید آهن جایگزین می شود و در نهایت یک فسیل سنگ مانند را تشکیل می دهد. بیشتر فسیل های چوب و استخوان به طریق سنگ شدن تشکیل می شوند.
3. جایگزینی: بخش های سخت موجود زنده حل می شود و به وسیله  مواد معدنی دیگر مانند کلسیت، سیلیکا، سولفید آهن یا آهن جایگزین می شود.

1. کربونیزه شدن: ذغال سنگی شدن به این ترتیب که تنها کربن در نمونه باقی می ماند و عناصر دیگر، مانند هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن از بین می روند.
2. دوباره کریستال شدن: بخش های سخت یا به مواد معدنی بیشتری تبدیل می شود یا کریستال های کوچک به کریستال های بزرگ تر تبدیل می گردند.
3. حفاظت از  authigenic: محافظت در مقابل این که کالبد ها و قالب های موجودات زنده خراب یا حل شوند.

بیشتر جانوران فسیل نمی شوند. چراکه آنها به سادگی فاسد گشته، پوسیده و به صورت فسیل ثبت نمی شوند. دیرینه شناسان تخمین می زنند که تنها درصد ناچیزی از دایناسورها فسیل هایشان پیدا شده یا پیدا خواهد شد. بیشتر اسکلت دایناسورها که در موزه ها نشان داده می شود واقعاً فسیل نیستند. آنها از جنس پشم شیشه سبک وزن بوده یا مشابه صمغ کاج هستند.