دفینه پادشاهان مصری

مصریان باستان به زندگی پس از مرگ عقیده داشتند و افراد ثروتمند اشیای زندگی لوکس خود را به همراه خود دفن می کردند تا در زندگی دوم هم از آنها بهره ببرند. فراعنه به سازندگان دستور می دادند که مقبره های استادانه ای  بسازند که دارای انبارهایی از آذوغه، وسایل و مبلمان و چیزهای مورد علاقه شان همچون حیوانات خانگی و خدمه ای که در زندگی دوم هم به آنها خدمت کنند – و این موجودات و انسانها برای همراهی با ارباب مرده ی خود در زندگی پس از مرگ، کشته می شدند!. جواهرات و اشیا ارزشمند و تمامی چیزهایی که شأن سیاسی و اجتماعی داشت با فرمانروایان مصری به خاک سپرده می شد. با برخی از حاکمان ابزار سفر همچون قایق های طلا و نقره هم به منظور سفرهای بعد از مرگ دفن می گردید.

مصرشناسان در کاوش های باستان شناسی شان در سال 1922 مقبره ی سلطان "توتانخامون" را که در سال 1323 قبل از میلاد به خاک سپرده شده بود شکافتند و بالغ بر 2 هزار قطعه جواهرات از جمله یک تاج که با سنگ های قیمتی و نقره پوشانده شده بود، تابوت طلا، ظروف طلا ، ارابه ی زر اندود و گلدان های مرمر سفید بیرون آورده شد. "سلطان توت" یکی از چندین فراعنه ی مصری است  که درناحیه ای تحت عنوان " دره ی فرمانروایان" - منطقه ای با دو دشت بزرگ درکرانه ی باختری رود نیل – به خاک سپرده شده است. این دره شامل 62 قبر از سلاطین معروف واشراف است که شمار زیادی از آنها هنوز توسط باستان شناسان ثبت نگشته است.

در دوران باستان، سارقان قبور به آرامگاه ها دستبرد می زدند و اشیای قیمتی را به غارت می بردند و به همین دلیل محتویات بسیاری از قبور هنوز کامل شناخته شده نیست. بعضی از اتاق های مخفی درون مقبره ها  در طول اعصار از دستبرد سارقان در امان مانده است. با توجه به بقایای اشیای مدفون شده در برخی مقبره ها، باستان شناسان می توانند کم و بیش بر اساس قوانین فرعون مورد نظر و تمول قلمروی سلطنتی زمان مربوطه، محتویات سایر آرمگاه ها را تعیین کنند.

مقبره های فراعنه ی مصری از اتاق های متعددی تشکیل شده بود که هر کدام شامل جواهرات گوناگونی می شدند. مومیایی ها غالباً با ماسک های طلا وپوشش بدن آراسته می گشتند. سنگ طلسم و جواهراتی ازطلا، نقره و سنگ های قیمتی در کاغذهای کتانی همراه مومیایی بسته بندی می شد. به عنوان مثال محققین بیش از 200 قطعه جواهرا ت پیچیده شده همراه جسد مومیایی شده "سلطان توت انخ آمون" در سال 1923 را کشف کردند.

اتاق های ویژه ی دفینه  در مقبره های بزرگ با صندوق هایی ازجواهرات و فلزات گرانبها پر می شدند. جواهرات حکام مصری به طور معمول طلا و سنگ های رنگی بود که فقط  مختص  رهبران سیاسی و مذهبی می شد. از آن جاییکه فراعنه گمان می کردند که نوادگان خدا برروی زمین هستند، طلا و جواهرات آن دوران  زمینه ی باورهای مذهبی داشتند. مصرشناسان  "هانس ولفگانگ مولر" و "ابرهارد تیم" اقلامی همچون تخت ها و ارابه ها یی از طلا را در مقبره ها یافتند که نشان از برتری فرمانروایان نسبت به عوام در زندگی بعد از مرگ بود. آثار هنری و جواهرات در هر سلسه ای، تصاویری مذهبی از همان دوران را شامل می شدند، ولی تصاویری همچون خدای خورشید  "ری" (دیسک خورشیدی)، و "هروس" (شاهین) برروی جواهرات و مجسمه های داخل قبور در تمامی اعصار دیده می شود.