ترکیبات فلز برنج

 برنج با درصد پایین تر مس نیز همچنین از مس تصفیه شده الکتریکی شکل گرفته است، ولی به صورت معمول ازآلیاژ  مس بازیافتی و ضایعات  با ارزش کمتر استفاده می گردد. وقتی که ضایعات بازیافتی استفاده می شود، درصد مس و سایر مواد در ته مانده باید مشخص  شده باشد بنابراین  تولیدکننده می تواند میزان  مواد موجود در برنج را به هدف  رسیدن به ترکیب  برنج مورد نظر تنظیم نماید.

دومین جزء تشکیل دهنده ی برنج ، روی (زینک) است. مقدار روی از نظر وزنی بسته به نوع برنج  بین 5% تا 40% متغیر است. برنج با درصد روی بیشتر سخت تر و مقاوم تر می باشد، ولی  شکل دهی آن مشکل بوده و در برابر خوردگی هم ضعیف تر است. روی برای ساخت نوعی از برنج که گاهی با نام تجاری اسپلتم مشهور است، استفاده می گردد.

برخی انواع برنج به منظور بهبود ویژگی های خاص، از درصدی از مواد دیگر تشکیل یافته اند. از نظر وزنی تا 3.8% از سرب ممکن است برای اصلاح ماشین کاری به برنج اضافه شود. افزودن قلع مقاومت در برابر خورندگی را بهبود می بخشد. وجود آهن، برنج را سخت تر کرده و باعث می گردد ساختار دانه ای داخلی کوچکتر و بنابراین فلز قابلیت شکل گیری اثرات تکراری را دارا می شود  که این امر را در واقع جعل (فورگینگ) می خوانند. آرسنیک و سنگ سرمه (آنتیمون) گاهی به برنجی که بیش از 20% روی دارد، به منظور مهار خوردگی،  افزوده می شود. سایر مواد که به میزان خیلی کمتری استفاده می گردند عبارتند از:  منگنز ، سیلیکون و فسفر.

اسامی سنتی برای انواع مختلف برنج، بازتابی از رنگ این فلز  و یا مورد استفاده آن است. به عنوان مثال، برنج سرخ حاوی 15% روی بود و رنگ آن متمایل به قرمز است، برنج زرد  33% روی داشته  و رنگ آن متمایل به زرد است. فشنگ برنجی شامل 30% روی  است که برای ساخت گلوله های سلاح های گرم استفاده می شود. برنجی که در کشتی سازی استفاده می شود 39.7% روی دارد و در مصارف متعدد برروی کشتی به کار می رود.

متاسفانه، پراکندگی در بین اسامی سنتی، منجر به ایجاد برخی اسامی بی معنی شده است. برنج با 10% روی،  برنز تجاری خوانده می شود، بااینکه هیچ قلعی ندارد و در واقع برنز هم نیست.  برنج با 40% روی و 3.8% سرب،  برنز معماری گفته می شود که در واقع برنج سربدار است.